รู้จักกับอันตรายทางชีวภาพจากการทำเกษตร

เชื้อรา Aspergillosis

เชื้อราแอสเปอร์จิลลัสมักพบในดิน พืชพรรณที่เน่าเปื่อย และผลผลิตทางการเกษตรที่เก็บไว้เป็นเวลานาน

เมื่อคนงานเกษตรสูดสปอร์จากหญ้าแห้งหรือเมล็ดพืชที่ขึ้นรา สปอร์ดังกล่าวอาจติดเชื้อในปอด ทำให้เกิดโรคแอสเปอร์จิลโลซิสได้ อาการมีตั้งแต่อาการแพ้ไปจนถึงการติดเชื้อในปอดอย่างรุนแรง ขึ้นอยู่กับการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของแต่ละบุคคล

การตรวจสอบให้แน่ใจว่าผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรถูกเก็บไว้ในพื้นที่แห้งและมีอากาศถ่ายเทได้ดีเป็นกุญแจสำคัญในการป้องกันการเจริญเติบโตของเชื้อรา ผู้ปฏิบัติงานที่ต้องจัดการวัสดุที่มีเชื้อราควรสวมเครื่องช่วยหายใจ N95 หรือมีการป้องกันที่เหมาะสม เพื่อกรองสปอร์และลดความเสี่ยงในการสูดดม การตรวจสอบผลิตภัณฑ์ที่จัดเก็บเป็นประจำเพื่อหาเชื้อรายังช่วยลดการสัมผัสได้อีกด้วย

ปรสิต Cryptosporidium

ปรสิต Cryptosporidium ถูกส่งผ่านทางน้ำที่ปนเปื้อนอุจจาระจากสัตว์ที่ติดเชื้อ ปรสิตทำให้เกิด cryptosporidiosis ซึ่งเป็นอาการป่วยของระบบทางเดินอาหารโดยมีอาการต่างๆ เช่น ท้องร่วง ปวดท้อง และมีไข้ การระบาดมักเกี่ยวข้องกับการดื่มหรือการบริโภคน้ำที่ปนเปื้อนโดยไม่ตั้งใจ

การจัดการของเสียจากสัตว์อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อป้องกันการปนเปื้อนในแหล่งน้ำเป็นสิ่งสำคัญ การบำบัดน้ำด้วยวิธีกรองและฆ่าเชื้อที่เหมาะสมก่อนนำไปใช้ดื่มหรือชลประทานสามารถลดความเสี่ยงต่อโรคคริปโตสปอริดิโอซิสได้อย่างมาก การปฏิบัติด้านสุขอนามัยส่วนบุคคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการล้างมือด้วยสบู่และน้ำหลังจากสัมผัสกับสัตว์หรือทำงานในไร่นาก็มีความสำคัญเช่นกัน

สารพิษจากเชื้อราอะฟลาทอกซิน (Mycotoxins Aflatoxins)

อะฟลาทอกซินผลิตโดยเชื้อราสายพันธุ์ Aspergillus โดยเฉพาะ A flavus และ A parasiticus ซึ่งสามารถปนเปื้อนเมล็ดพืชและถั่วภายใต้สภาวะที่อบอุ่นและชื้น อะฟลาทอกซินเป็นสารก่อมะเร็งที่มีฤทธิ์รุนแรง โดยการสัมผัสจะเชื่อมโยงกับมะเร็งตับและการกดภูมิคุ้มกัน การปนเปื้อนอาจเกิดขึ้นในระหว่างทำงานกลางแจ้ง ระหว่างการเก็บพืชผล หรือการทำงานด้านอื่นๆ หากสภาวะนั้นๆ เอื้ออำนวยต่อการเจริญเติบโตของเชื้อรา

กลยุทธ์การป้องกันที่สำคัญ ได้แก่ การเก็บเกี่ยวพืชผลทันทีและทำให้แห้งจนถึงระดับความชื้นที่เหมาะสมเพื่อป้องกันการเจริญเติบโตของเชื้อรา การตรวจสอบเมล็ดธัญพืชและถั่วที่เก็บไว้เป็นประจำเพื่อดูระดับเชื้อราและอะฟลาทอกซินถือเป็นสิ่งสำคัญ ควบคู่ไปกับการรักษาสภาพการเก็บรักษาที่สะอาด แห้ง และเย็น การใช้ยาฆ่าเชื้อราและการปลูกพืชหมุนเวียนสามารถช่วยควบคุมการเจริญเติบโตของเชื้อราในไร่นาได้

สารก่อภูมิแพ้และสารระคายเคือง

คนงานในการเกษตรต้องเผชิญกับสารก่อภูมิแพ้และสารระคายเคืองหลายชนิด เช่น ละอองเกสรดอกไม้จากพืชผล สะเก็ดผิวหนังจากสัตว์ และสารเคมีจากยาฆ่าแมลงและปุ๋ย การสัมผัสเหล่านี้อาจทำให้เกิดอาการแพ้ ผิวหนังอักเสบ หอบหืด หรือสภาวะทางเดินหายใจอื่นๆ

การสวมชุดป้องกันและอุปกรณ์ป้องกันระบบทางเดินหายใจสามารถช่วยลดการสัมผัสสารก่อภูมิแพ้และสารระคายเคืองได้ การใช้แนวทางปฏิบัติในการจัดการกับสารเคมีอย่างปลอดภัยและการระบายอากาศที่ดีในพื้นที่ทำงานยังช่วยลดความเสี่ยงอีกด้วย การให้ความรู้แก่ผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการตระหนักถึงสารก่อภูมิแพ้และสารระคายเคืองและการใช้ PPE อย่างเหมาะสมถือเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ต่อสุขภาพ

เชื้อโรคพืช (Plant Pathogens)

ผู้ปฏิบัติงานในภาคเกษตรกรรมและพืชสวนก็มีความเสี่ยงจากโรคพืชเช่นกัน Sporotrichosis หรือที่รู้จักกันในชื่อ “Rose Gardener’s Disease” คือ การติดเชื้อราที่สามารถติดเชื้อได้ผ่านรอยขีดข่วนหรือบาดแผลที่ถูกแทงเมื่อต้องจัดการกับพืชที่มีหนาม สแฟกนัมมอส หรือหญ้าแห้ง การติดเชื้ออาจทำให้เกิดแผลที่ผิวหนัง และอาจแพร่กระจายไปยังระบบน้ำเหลืองหากไม่ได้รับการรักษา

กการสวมถุงมือและเสื้อแขนยาวขณะจับต้องพืชหรือวัสดุที่อาจทำให้ผิวหนังถลอก ทำความสะอาดบาดแผลทันที และการใช้น้ำยาฆ่าเชื้อสามารถป้องกันการติดเชื้อสปอโรติโคสิสได้